• Ucznia, u którego stwierdzono nadpobudliwość psychoruchową posadź w klasie w pierwszej ławce, najlepiej w środkowym rzędzie, z dala od okien i drzwi. Dobrze byłoby, aby w ławce siedział z nim uczeń spokojny i  odpowiedzialny.
  • Przed rozpoczęciem lekcji spokojnie poproś ucznia o uporządkowanie swojego miejsca pracy. Jasno i wyraźnie powiedz co ma zrobić – każ schować wszystkie zbędne przedmioty (należy nazwać wszystkie przedmioty np. schowaj kredki, nożyczki). Na ławce powinien pozostać tylko podręcznik, długopis, zeszyt.
  • Wydając polecenia całej klasie, do ucznia nadpobudliwego zwracaj się bezpośrednio, najlepiej po imieniu (uczeń nadpobudliwy nie bierze do siebie poleceń wydanych całej klasie).
  • Instrukcje i polecenia powtarzaj kilkakrotnie i każ je uczniowi powtórzyć. Uczeń nadpobudliwy często rozumie treść wypowiedzi, dopiero gdy ją powtarza.
  • Sprawdzaj podczas lekcji, czy nadpobudliwy uczeń Cię słucha (możesz umówić się z nim, że dotkniesz jego ramienia i będzie to wasz tajny sygnał, oznaczający: „ uwaga, to ważne”, „obudź się”).
  • Zaznaczaj ważność pewnych zdań przez zastukanie palcem w ławkę, zaklaskanie czy inny gest. To pomoże uczniowi skoncentrować się na tym co mówisz.
  • Wydawaj uczniowi proste polecenia, powtórz je, nawet kilka razy, spokojnym głosem. W przypadku skomplikowanych poleceń, spróbuj podejść i pokazać uczniowi jak można podzielić wykonywanie zadania na etapy.
  • Sprawdzaj zawsze jak uczeń radzi sobie z wykonywaniem kolejnych etapów zadania (uczniowi nadpobudliwemu trzeba wielokrotnie, spokojnym tonem przypominać, że ma wrócić do pracy, mimo, że może Cię to irytować).
  • Uczeń nadpobudliwy pisze wolno i niezgrabnie, często nie zdąży zapisać wszystkiego z tablicy. Ogranicz ilość zapisywanych przez niego informacji. Zawsze wymagaj by swoje zadanie wykonał do końca.
  • Dopilnuj czy uczeń wychodzi z klasy z zapisaną pracą domową, tylko wtedy możesz wymagać jej wykonania (rodzice muszą wiedzieć co było zadane). Pracę domową zadawaj w trakcie lekcji, a nie po dzwonku, bo wtedy uczeń nadpobudliwy już się nie skoncentruje. Jeśli nic nie było zadane zanotuj to w zeszycie. Możesz poprosić kolegę z ławki, aby zapisał uczniowi nadpobudliwemu w jego zeszycie te informacje.
  • Zadania dla ucznia powinny być krótkie, ciekawe, ilustrowane. Powinieneś wykorzystywać w pracy z nim techniki mnemotechniczne ( rysunki, wierszyki, symbole, karteczki przypominające o czymś, np. „Twój tornister prosi o zapakowanie”).
  • Podczas lekcji rób krótkie przerwy, polec uczniowi wykonać jakąś pracę wymagająca ruchu np. wytarcie tablicy, podlanie kwiatka, przyniesienie czegoś.
  • Podczas sprawdzianu przypomnij uczniowi, aby dwukrotnie przeczytał polecenia, najpierw zrobił to czego jest pewien. Jeśli sprawdzian jest długi, podziel go na krótsze partie (uczeń nadpobudliwy może pracować efektywnie przez kilka minut, potrzebuje częstszych, krótkich przerw).
  • Ustal jasne zasady co do pracy i zachowania na lekcji, często je przypominaj. Uczeń nadpobudliwy ma trudności z ich uruchomieniem, dlatego często potrzebuje, aby mu je przypominać metodą  „zdartej płyty”.
  • Zasady zachowania na lekcji mogą brzmieć:
    • Siedź na swoim miejscu,
    • Zajmij się swoim zadaniem,
    • Patrz przed siebie,
    • Pracuj.
  • Unikaj mówienia „nie”  na początku zdania, gdyż uczeń przeważnie „nie słyszy” tego słowa.
  • W pracy z uczniem nadpobudliwym bądź konsekwentny, dopilnuj tego co powiedziałeś. Stosuj jasny, konsekwentny system kar i nagród.
  • Zawsze oceniaj ucznia rzeczowo i konkretnie. Unikaj ironicznych i sarkastycznych uwag, gdyż uczeń może rozumieć je dosłownie.
  • Zauważ starania nadpobudliwego ucznia i pochwal, go za to, co zrobił lepiej niż do tej pory.
  • Załóż zeszyt kontaktów z rodzicami, dziel się z nimi uwagami także pozytywnymi na temat dziecka, wspólnie opracowujcie strategię działań wobec ucznia.
  • Wszelkie problemy związane z dzieckiem załatwiaj w momentach jego wyciszenia, bez stosowania agresji oraz kar fizycznych.

Psycholog
Zuzanna Kipińska